Rob Hoogland – Telegraaf 2 maart 2021

Lang leve de avondklok

Dit gaat mij moeite kosten, grote moeite. Ik neem definitief afscheid van een bestaan dat mij dierbaar was. Maar het besluit is genomen. Veel te lang luisterde ik naar mijn hart en negeerde ik mijn hersenen – als daar nog iets van over is. Daarom zeg ik het nu klip en klaar: als de avondklok straks wordt opgeheven, handhaaf ik ‘m persoonlijk.

Ik heb het overwogen, om mijn oude leventje straks weer op te pakken. Ik heb het serieus overwogen, zojuist nog toen ik toevallig de vrouw van mijn beste vriend even sprak. En laten we wel wezen: die slemp- en vreetpartijen met je vrienden hebben ook iets. Om zeven uur, half acht ‘s avonds je maten en hun aanstaande exen ontvangen voor een uitgebreide borrel. Een gangetje of vijf, zes dineren, waarbij tegen het opdienen van het dessert zo’n beetje alle wereldproblemen zijn opgelost. En daarna uiteraard, tot het ochtendgloren, ontelbare veel te volle glazen cognac c.q. calvados c.q. armagnac of gewoon nóg drie flessen Valpolicella.

Rob Hoogland – Telegraaf 27 februari 2021

Geen fouten, toch een 5

Maarten Stekelenburg een 5? Mais non! Dáár moeten we het eens over hebben. Ik bedoel, ik kan mijn AK-47 wel op de genante oogkleppenarrogantie, de huiveringwekkende zelfgenoegzaamheid en de totale incompetentie van de hedendaagse progressieve polderlander blijven richten, maar op een gegeven moment krijg je dan toch het gevoel dat je kogels op een zandzak afvuurt.

Panem et circenses, zei Juvenalis niet voor niets. Brood en spelen. Dat moest je volgens hem het volk geven en daarom laat ik, hoezeer hun recente uitlatingen mijn tenen ook doen krommen, Femke H. en Geert M. ultralinks liggen. Maarten Stekelenburg kreeg van France Football een 5 voor zijn optreden als Ajax-doelman tegen Lille en dat slaat echt nergens op.

Rob Hoogland – Telegraaf 25 februari 2021

Rechts Kojak, links Einstein

Ruzie kon je het niet noemen. Althans, die mening was ík toegedaan. De meubels bleven staan en er vloog geen glaswerk door de huiskamer. Dan is het voor mij geen ruzie, klaar. In mijn ogen was het slechts een echtelijk lockdownmeningsverschilletje.

Het ging zoals het altijd gaat tussen ons: de periode van ijzingwekkende zwijgzaamheid na het stormpje nam hooguit een half uur in beslag. Al werd er toen, zo besef ik nu, wél van de gewoonte afgeweken: niet ik verbrak de stilte, maar zij. Dat had mij wakker moeten schudden. Denkend aan de spectaculaire ineenstorting van het kaartenhuis dat Herstel NL heet zat ik zo lekker weg te dromen dat ik niet alert genoeg was.

Ze betrad mijn schrijfhok, streek met haar hand door mijn haar en zei: “Zand erover, schat. Afgesproken?”

Rob Hoogland – Telegraaf 23 februari 2021

Jij offert je zwarte dame?! Racist!

EEn dan te bedenken dat we ook nog het witte racisme hebben. Niet dat we geneigd zijn dat te vergeten. Daar krijgen we de kans niet eens voor. Maar soms dreigt het als gevolg van de hedonistische krankzinnigheid die dit coronatijdperk in toenemende mate kenmerkt, zomaar op het tweede plan te geraken.

Dat mag natuurlijk niet de bedoeling zijn.

Een dag zonder lachwekkende internationale racismekolder is een dag niet geleefd, zeg ik altijd. Welnu, ik word al jarenlang op mijn wenken bediend. Neem alleen de afgelopen dagen. Eerst werden we geconfronteerd met het feit dat schaker Antonio Radic, oftewel ‘Agadmator’, tijdelijk van het YouTube-platform werd gekieperd omdat zijn bijdragen algoritmisch als haatdragend werden aangemerkt.

Rob Hoogland – Telegraaf 20 februari 2021

Een plan zonder kans van slagen

HHoe dan? Ik kijk Barbara Baarsma nadrukkelijk in haar grote ronde linksliberale blauwe ogen en vraag het in alle ernst: hoe, in vredesnaam, mevrouw de topeconome?

Hoe deel je een maatschappij in de praktijk in tweeën op? Let wel: in Nederland, waar alles maar dan ook echt alles wordt gepolderd? Hoe benoem je de openbare ruimte tot verboden gebied voor ouderen? Hoe maak je tweederangsburgers van hen? Hoe degradeer je hen tot de nieuwe proles, zoals George Orwell de onderklasse in ‘1984’ noemde?

Daar komt het namelijk op neer: terwijl velen van hen nota bene in een betere conditie verkeren dan tal van jongere landgenoten, of toevallig over t-cellen beschikken die het coronavirus in hun lijf onklaar maken, pak je hen rechten af waarvan die jongeren wel volop gebruik kunnen maken. Ik herken vier miljoen gevalletjes leeftijdsdiscriminatie en de rechter herkent ze ongetwijfeld ook.

Rob Hoogland – Telegraaf 18 februari 2021

Een coup aan de kust!

Vanzelfsprekend gaat, tijdens dat ritje door mijn kustdorp, mijn fantasie met mij aan de haal. En dus denk ik bijvoorbeeld, bij het aanschouwen van die ene speurend om zich heen kijkende vent met die rottweiler: zou zo’n man een stengun onder zijn jas verborgen kunnen houden?

Ja, sorry hoor, ik heb zojuist, op de site van Omroep West, wél dit gelezen: “De politie-eenheden van Den Haag, Rotterdam en Amsterdam hebben Willem Engel een felicitatiebericht gestuurd, nadat Viruswaarheid door de rechtbank in het gelijk werd gesteld over de avondklok.”

En wat gebeurde er laatst ook alweer bij het Capitool, toen de politie niet of nauwelijks ingreep?

Ik bedoel maar.

Laat ik u, ter verklaring, toch maar even meenemen naar een half uurtje eerder.

Rob Hoogland – Telegraaf 16 februari 2021

What’s next? Bejaardenruiming?

Pssst! Schrik niet: it is I, Robèrt. Rechts van je, achter die grote zeeden. Als je het niet erg vindt houd ik mijn bivakmuts en motorbril op. Al kan ik natuurlijk altijd nog door een andere voorbijganger puur en alleen aan mijn lengte worden herkend. Het zij zo.

Dat je mij hier in het bos treft heeft slechts te maken met het feit dat ik Bavink moet uitlaten. Verder is het mij te link op straat. Daarom zul je mij voorlopig ook niet in Amsterdam zien. Je weet toch wat ze daar nog niet zo lang geleden voor drie knaken flikten? Ik duik liever – zoals men dat destijds eveneens vaak deed – in mijn kustdorp onder, hoewel het ook hier oppassen blijft geblazen.

Rob Hoogland – Telegraaf 13 februari 2021

Dikkerds aller provinciën, verenigt u!

Krijg nou wat: pas bij een BMI van 40 en hoger kom je nu reeds in aanmerking voor een verlossende dubbele portie AstraZeneca. Heb ik dáár dan zo mijn best voor gedaan? Dankzij een uniek staaltje doorzettingsvermogen wist ik, als internationaal vermaarde jojo, mijn Body Mass Index nota bene in niet meer dan twee jaar van 25 naar 31 op te krikken. Maar zelfs dat was niet genoeg.

Dikkerds aller provinciën, verenigt u!

Zondag, 14.00 uur, Museumplein!

Ik heb mijn demonstratiebord al klaar staan: ‘Het leven ís al zo’n klus / Met een BMI van 30 plus’.

Ik weet het niet hoor, met dat vaccinatiebeleid van ons. Wat moet ik nog meer doen om voorrang bij de GGD te verkrijgen? Heb ik soms minder recht op leven dan de hoogbejaarden die allang zijn geprikt? Is mijn obesitas al niet morbide genoeg? Moet ik nóg meer frikadellen speciaal en halve liters Schultenbräu naar binnen gooien?

Rob Hoogland – Telegraaf 11 februari 2021

Een topburgemeester, die Klaas

Toch even overwogen om Klaas te bellen. Mijn Klaas, bedoel ik. Nou ja, oké, onze Klaas dan. Als je het nu nog niet weet: Klaas Agricola, burgemeester van Dantumadiel, die ik een paar maanden geleden op deze plek als World Mayor 2021 voordroeg. Dat spontane initiatief vond zoveel navolging dat hij inmiddels zelfs tot de shortlist is doorgedrongen.

Stem op hem!

Nu kan het nog!

Vergeet daarbij niet je keuze te motiveren.

Jazeker, Klaas maakt nog steeds kans om tot de Beste Burgemeester van de Wereld te worden uitgeroepen. Net als Ahmed Aboutaleb en Achmed Marcouch trouwens. Drie van de 32 overgebleven kandidaten zijn dus Nederlands, al is er helaas ook eentje afgevallen: Femke. Mijn Femke, bedoel ik. Nou ja, oké, onze Femke dan. Als je het nu nog niet weet: Femke Halsema, burgemeester van Amsterdam, die door anderen als World Mayor 2021 was voorgedragen.

Rob Hoogland – Telegraaf 9 februari 2021

Helemaal top, zo’n Zweedse bolide

En ik maar briesen, tegen mijn vrouw. „Zo 2021 dit”, riep ik, achter het stuur van mijn Zweedse en daardoor volgens mij zelfs tegen Noordpool-vrieskou gewapende bolide. „Zo overdreven allemaal. Code rood is idioot. Het vriest een paar graden. En nu worden de kranten al niet eens meer bezorgd. Nou ja zeg!”

„Toen ik als veertienjarig joch De Telegraaf rond bracht deed ik dat zelfs nog bij achttien graden onder nul”, ging ik verder. „Watjes zijn het tegenwoordig. En let op: men zal niet rusten voordat we allemáál watjes zijn. Er is nu ook al een sneeuwbalgooiprotocol!”

„Kan best”, zei mijn vrouw, nadat zij mij rustig had laten uitrazen. „Maar ik blijf erbij: we hadden de auto beter kunnen laten staan. Het is veiliger om de hond met deze sneeuw in de omgeving van ons huis uit te laten.”

Rob Hoogland – Telegraaf 6 februari 2021

De grote fanclub van GL Zeist

Laten we het volgende afspreken, vrienden: we gaan niet met z’n allen op die arme voormalige Zeister Groenlinks-bobo inbeuken. We willen allemaal erkenning. Ja, ik ook. Soms ben ik het zo zat dat mijn literaire talenten worden genegeerd, dat ik onder een pseudoniem publiceer. Dan word ik ineens wel toegejuicht.

Gelezen? Ronald Camstra, wie kent hem niet, is opgestapt als fractievoorzitter en zelfs ook als gemeenteraadslid van GroenLinks Zeist. Hij heeft zich namelijk schuldig gemaakt aan een vergrijp – dank, GeenStijl! – dat nog opzienbarender is dan het feit dat zijn club in dat keurige, rechtsliberale bolwerk Zeist, met de deftige oud geld-golfclub De Pan nota bene in de directe nabijheid, met liefst zes zetels de op een na grootste fractie vormt: Camstra maakte op de sociale media nepprofielen aan waarmee hij zichzelf louter schouderklopjes gaf.

Rob Hoogland – Telegraaf 4 februari 2021

Hoor ik Sputnik, denk ik Laika

Hoor ik Sputnik, denk ik Laika. Ja, jongens en meisjes, zo oud, of beter: zo IC-ongeschikt is opa reeds. Laika was het zwerfhondje, willekeurig van de Moskouse straat geplukt, dat in november 1957, aan boord van de Sputnik 2, als het eerste levende wezen ooit het heelal werd ingeschoten.

En het ergste was: de Sovjet-ploerten die hoe dan ook een voorsprong in de Ruimtewedloop wilden nemen wisten bij voorbaat dat het arme beessie het niet zou overleven. Er was nog geen Partij voor de Dieren, kinderen waren nog geen prinsjes en prinsesjes. Toch konden jochies van bijna zeven jaar dergelijk nieuws ook toen maar slecht verteren.

En nu is Sputnik een coronavaccin – Sputnik V – met een score van bijna 92%.