Zuchtend citeer ik de Telegraaf: “Yogalessen voor illegalen betaald door de belastingbetaler: het kan in Amsterdam. De gemeente heeft in de eerste zes weken van 2020 voor opvang en activiteiten van illegalen al bijna 7 miljoen euro beschikbaar gesteld.”
“De activiteit in de frontaalkwab en de pariëtaalkwab verandert als iemand bewust een leugen vertelt. Dat is te meten met een fRMI-hersenscan”, las ik zojuist over de verbeterde versie van de leugendetector. Onderwerpt men mij aan zo’n test wanneer ik de eerste alinea van dit stukje voorlees, dan zou alleen de tweede zin mij geen problemen opleveren. Bij zin 1 en zin 3 zouden mijn frontaalkwab en pariëtaalkwab op tilt slaan.
Wat is er aan de hand? Boris Johnson wil de verplichte kijk- en luistergeldbijdrage (omgerekend 186 euro per huishouden per jaar) afschaffen. De Britse publieke omroep (liefst 16.000 medewerkers in de publieke sector) heeft een jaarlijks budget van zes miljard euro te besteden. Een kleine vijf miljard darvan wordt door deze bijdrage gevormd. Dat kan zo niet langer, zegt Boris. Je kunt mensen niet verplichten te betalen voor iets waarin ze niet geïnteresseerd zijn. Hij vindt daarom dat de BBC een betaalzender moet worden.
Dan is er bijvoorbeeld weer eens, op de roeptoeter dan wel op de kwelbuis, door een type met angstaanjagend hoge eigendunk een kwinkslag ten gehore gebracht die volledig aan de BnnVara-mores voldoet.
En dan denk ik stiekem: zou een humorcommissie hier wellicht soelaas kunnen bieden?
Voor alle duidelijkheid: ik heb het over stormen.
Ik heb een voorstel: laten we donderdag 20 februari een bezoek aan onze zuiderburen brengen. Er wordt die dag op de universiteit van Gent een college Legaal Flirten georganiseerd. Een gastprofessor strafrecht komt langs om de deelnemers te leren hoe dat moet.
