Blog verhuisd naar robhoogland.nl

Vrienden! Ik heb een nieuw adres voor mijn blog: robhoogland.nl. Daar ben ik al een paar weken actief. Dat betekent dat deze site binnenkort wordt afgesloten, al zullen degenen die desondanks proberen robhoogland.online te bezoeken automatisch worden doorverwezen. Zij zullen dus niets missen. Ik neem daarmee ook afscheid van WordPress. Mijn nieuwe blog is met Ghost CMS gebouwd.

Verder blijft alles hetzelfde. Ik zal alle stukken die ik voor de Telegraaf, HP/De Tijd en Golfers Magazine schrijf dus met enige vertraging op mijn blog blijven publiceren, plus af en toe een stuk dat ik speciaal voor deze site schrijf. Degenen die zich op mijn blog hebben geabonneerd zullen mijn nieuwsbrieven blijven ontvangen, zij het mooier opgemaakt.

Rob Hoogland – Telegraaf 27 april 2021

Ramadan? Hou toch op

En, 030-Jessiasjugend? Lekker geramadand met z’n allen? Ik kan niet wachten op de getuigenissen. Benieuwd, na dat gehannes met moslimbroederzuster Kauthar Bouchallikht, hoe déze GroenLinks-omarming van het islamisme nu weer wordt uitgelegd.

“Zo leerzaam!”

“Zo louterend!”

Ik hoor die kreten al over het Domplein echoën.

Toen ik dit schreef, was ik er helaas nog niet van op de hoogte hoe de Utrechtse Dwars-jongeren het er maandag tot aan de iftar vanaf hadden gebracht. Volgens de ramadanregels mag de avondmaaltijd pas beginnen nadat de duisternis is ingetreden, en aangezien de zon in Nederland eerst om 21.00 uur in de zee zakte kon deze dodebomenjongen daar niet op wachten.

Rob Hoogland – Telegraaf 24 april 2021

Nee Greet, ze moeten vroeger open

Het spijt mij voor Greet, maar ik kies voor Soof, qua terrasbeleid. Haar voorstel is nog niet helemaal je van het, maar bevalt mij beter. Niet dat ik een cordon sanitaire rond Greet wil. Dat is meer iets voor types als het hautaine, angstaanjagend van het volk vervreemde Kaagmens, voor wie nieuw leiderschap inhoudt dat er ijskoud over fysieke reizen naar Niger mag worden gelogen.

Greet is net als zij een gekozen volksvertegenwoordiger.

Ik zie hem om die reden voor vol aan.

Wel zo democratisch, als je het mij vraagt.

Ik lees de openingszinnen terug en besef dat ze de lezer misschien wel voldoende triggeren, maar toch enige uitleg behoeven. Greet is Geert. Dat ten eerste. Geert Wilders, bedoel ik. Online is Geert voor velen Greet geworden omdat de tikfout zo vaak werd gemaakt dat iemand ‘m op een gegeven moment gewoon maar liet staan, waarna anderen ‘m overnamen. En Soof is Sophie Hermans, de rising star van de VVD. Haar ideeën over het heropenen van de Nederlandse terrassen, per 28 april, onderschrijf ik grotendeels.

Rob Hoogland – Telegraaf 22 april 2021

Dit is geen experiment

Of ik bang ben, vraagt-ie vanachter zijn mondkapje. Hooguit dat ik er een jongenssopraan van krijg, antwoord ik vanachter het mijne. Blijkbaar kent hij zijn pappenheimers: hij pareert de opmerking van die lange lolbroek doeltreffend. Ik geef u die prik in uw bovenarm, meneer, zegt-ie, niet in uw klokkenspel.

Het moment is daar, ik word in een door de GGD afgehuurde hal gevaccineerd tegen Covid-19. Gek genoeg doet het mij in de eerste plaats beseffen dat de jeugdige leden van het columnistengilde deze ervaring voorlopig nog moeten missen. Zij vormen inmiddels de overgrote meerderheid: er sloffen in medialand nog slechts enkele dino’s zoals ik rond. Deze jongere wijsneuzen kunnen hun vaccinatiebeschouwingen dus nog niet op empirische kennis baseren. En dat terwijl dat in cursivistenkringen een populaire gewoonte is. Vroeger al. Simon Carmiggelt zat ooit aan het sterfbed van een van zijn ouders en betrapte zichzelf toen zelfs op de gedachte dat er een ‘stukkie’ in zat, zoals hij zijn columns altijd noemde.

Rob Hoogland – Telegraaf 20 april 2021

Waar poen, daar onfatsoen

Een briesende UEFA-capo, héérlijk. Zo zie ik het graag in dit chagrijnige coronatijdperk. Het brengt meer leven in de brouwerij dan een Nederlandse bekerfinale in een lege Kuip.

“Ze spugen ons recht in het gezicht. Het zijn slangen en we zullen juridische stappen ondernemen”, aldus Aleksander Ceferin. “Het is een cynisch en respectloos plan, in strijd met alles waar voetbal en onze Europese waarden voor staan.”

Dat zijn tenminste uitspraken. Daarom zeg ik: meer van dit soort internationale voetbalbestuurders graag. En dan vooral van die bobo’s die Ceferins laatste uitspraak met uitgestreken smoel onderschrijven. Er wordt namelijk te weinig gelachen tegenwoordig. Daar kunnen we op deze manier iets aan doen.

Rob Hoogland – Telegraaf 10 april 2021

Hier die AstraZeneca-spuit!

Luister eens, ik ben óók wel weer aan een lekkere knuffelpartij toe. Volgens de treurigste overheidsannonce aller tijden mag het weer, dus vooruit met de geit. O nee, wacht, die uitdrukking riekt naar groepsbelediging. Ik verander het snel in gaan met die banaan.

Shit, dat roept óók weer allerlei rare associaties op.

Hoe dan ook gaat het om een ministerieel besluit aangaande ons knuffelgedrag. Dat we dit nog mogen meemaken, zuchtte ik al lezend. We jeremiëren ons het apenzuur over de privacygevoeligheid van het vaccinatiepaspoort, maar hier hoor je niemand over.

Rob Hoogland – Telegraaf 8 april 2021

Wanneer gaan Asian lives matteren?

Ik denk dat jij een blijvertje bent, zei moeder Lieke van dat voorbeeldige Jumbo-gezin tegen Mila, het bloedmooie meisje dat in een Ster-spotje van de supermarktketen als scharrel van de zoon des huizes bij de paasmaaltijd aanschoof.

Ik denk ook dat Mila een blijvertje is. Sterker nog, ik weet het wel zeker. Mila heeft namelijk een donkere huid. Dat alleen al verzekert haar van een permanente plek in de familie die reeds jarenlang moet uitstralen dat Jumbo ‘de fijnste supermarkt voor gezinnen is’, zoals voormalig Jumbo-marketeer Matthijs Moeken het acht jaar geleden bij de introductie van de campagne stelde.

Wat zegt u?

Mensen op huidskleur selecteren is racisme?

Dat zijn uw woorden.

Literatuur in greep van wokeness

De dagen lengen alweer, mijnheer Van Amerongen. Als ik Bavink uitlaat in het Grote Enge Mensen Bos weerklinkt alreeds het gekwetter onzer gevederde vrienden. Onder normale omstandigheden vervult mij zulks van ontembare vreugde. Nu niet. En de coronacrisis heeft er slechts weinig mee van doen

Weet u wat het is?

De lente komt eraan.

En daarmee ook de Boekenweek.

Eerst nog even over die coronacrisis: net als bij mijn gezinsleden is er bij mij ongetwijfeld, gezien mijn milde klachten, sprake geweest van een besmetting. In tegenstelling tot vrouw en kind bouwde ik echter, zoals tweemaal uit een serologische test bleek, geen antistoffen op. De artsen denken nu dat mijn T-cellen, oftewel de geheugenimmuuncellen die zich ziekteverwekkers uit het verleden kunnen ‘herinneren’ en vervolgens aanvallen, mij hebben gered. Daar hebben Jaap en Annie Hoogland dus goed aan gedacht, toen ik tijdens een stormachtige nacht in februari 1950 werd verwekt, volgens mijn vader na een bezoek aan Circus Knie waarbij hij hevig onder de indruk van de acrobatenact was geraakt.

Rob Hoogland – Golfers Magazine 02 – 2021

Ik val op verkeerde mannen

Duidelijk nu: ik val op verkeerde mannen. Zo. Dat is nog eens een beginzin. Voordat de lezer een conclusie trekt die toch wel enigszins bezijden de waarheid is – als golfer verblijf ik te vaak in herenkleedkamers om mij verleid te voelen eens een andere gendervariant uit te proberen – haast ik mij te verklaren dat ik ‘m heb gejat van mijn zoon.

Zo trots op die jongen. Hij bracht ooit een avond door met een bloedmooie Braziliaanse, die hem halverwege fles numero 3 opbiechtte dat zij altijd op de verkeerde mannen viel. En wat zei zoonlief? “Dan ben je bij mij aan het goeie adres.”

Kijk, dát is pas opvoeden!

Rob Hoogland – Telegraaf 6 april 2021

Waarover de witte wieven zwijgen

DZo zie je maar dat schandalen landen óók kunnen typeren. Neem Nederland, neem Frankrijk. In Nederland worden de hooivorken, vooral uit frustratie en jaloezie die hun oorsprong in de verkiezingsresultaten vinden, massaal van stal gehaald wanneer een minister-president de vertrouwelijke gesprekken die uiteraard bij geen enkele kabinetsformatie ontbreken wat al te formeel als vertrouwelijk blijft beschouwen.

In Frankrijk ontstaat commotie wanneer de rijken – onder wie volgens door de betrokken exploitant eerst aangewakkerde maar later toch ontkende geruchten ook enkele ministers – aanschuiven bij een diner in een illegaal geopend chic restaurant.

Voilà la différence, mesdames et messieurs.

“Heel Frankrijk gaat opnieuw in lockdown”, meldde frankrijk.nl vorige week nadat Emmanuel Macron het volk had geadresseerd. “De avondklok (19.00 uur) blijft van toepassing, de horeca en de culturele sector blijven dicht.”

En dan dit.

Rob Hoogland – Telegraaf 3 april 2021

Is dit het Nieuwe Leiderschap, Kaagmens?

Dacht het Kaagmens soms dat ze met z’n allen gezellig op de A4 ter hoogte van Leiden reden? “Hier scheiden onze wegen”, sprak zij, volgens eigen zeggen ‘met een zwaar gemoed’, tijdens het je-moet-wat-met-Omtzigt-debat.

Daar ga je dan Mark, dacht ik, je kunt het nu wel vergeten, o nee, wacht, jij geeft het werkwoord vergeten een nogal alternatieve betekenis, laten we het er daarom op houden dat je hier je hele leven actieve herinneringen aan zult blijven houden.

De A4, vraagt u?

Jazeker mevrouw, de A4.

Rob Hoogland – Telegraaf 1 april 2021

Wat denkt Hugo de Jonge echt?

Om één ding bewonder ik Hugo de Jonge wel: wat hij ook voor de voeten krijgt geworpen (dat vergeten we weleens met die schoenen van hem: er zitten voeten in), met zijn antwoorden suggereert hij keer op keer dat hij alles onder controle heeft.

Die positiviteit van ‘m, bovendien!

“Meneer De Jonge, steeds vaker bereiken ons berichten dat de mensheid binnenkort aan Covid-19 ten onder zal gaan.”

“Dat is zeker niet uit te sluiten. Maar ik heb mij ervan vergewist dat men in het hiernamaals goed op onze komst is voorbereid!”

Wat denkt Hugo echt?

Dat vraag ik mij ook vaak af.

Soms, heel soms, voel ik daarom de behoefte om voor Hugo te worden wat Jort Kelder voor Mark Rutte is, al zou ik vanzelfsprekend nooit een huis op dat ordinaire Terschelling kopen, maar op Barbados.