De lafheid neemt groteske vormen aan
Nog even en haar vraag of ik nog wel om haar geef moet ik beantwoorden met: “Begrijp me niet verkeerd, schat, ik haat racisme, maar natúúrlijk hou ik van je.”
Rob Hoogland Berichten
De westerse wereld is gek geworden
Het schijnt dat Joe Biden, net als Hillary Clinton vier jaar terug, in de peilingen een flinke voorsprong op Donald Trump heeft opgebouwd. Toch kan Biden, net als Hillary Clinton vier jaar terug, het presidentschap volgens mij vergeten.
De T is nu eenmaal de T
Sorry, lezers, maar ik moet en zal dit stukje op deze wijze beginnen: de T is nu eenmaal de T, dus ik kan helaas niet garanderen dat de naam van de burgermoeder van onze geliefde hoofdstad hier niet gaat vallen.
Femke moet blijven, ik heb recht op werk
Dit is een verzoek aan de Amsterdamse gemeenteraad: handhaaf de hoogedelachtbare vrouwe F. Halsema. Ja, u leest het goed. Houd de hand boven het hoofd van uw burgemeester. Stuur haar niet weg. Ik haast mij overigens te verklaren dat dit een eenmalig rekwest is, waaraan geen rechten kunnen worden ontleend.
Brabantse Lives Matter óók, ja!?
Ja ja, en dat moeten wij geloven, dat de kroegen en terrassen op Tweede Pinksterdag pas om 12.00 uur open gingen. Fakenieuws, mensen, hartstikke fakenieuws. In werkelijkheid waren ze al veel eerder open. Nee, niet allemaal. Maar wel de kroegen en de terrassen van de slimmerds onder ons.
Hoezo eenwording? Hoezo verbroedering?
Bij het ter perse gaan van deze editie. Niet gedacht, mijnheer Van Amerongen, dat ik die woorden ooit nog zou opschrijven. Als ik het mij goed herinner gebruikte ik dit journalistieke cliché voor het laatst in 1783, toen ik de gebroeders Montgolfier vlak na hun eerste ballonvaart interviewde.
Hoogtepunt: geciteerd door A. L. Snijders
Op het strand van Egmond ontmoette ik een aardige, oudere mevrouw uit Amsterdam-Noord. Zij herkende mij van mijn portretje in de krant en vertelde prompt haar levensverhaal. Ik dacht dat alle paden die in dit soort gesprekken worden gevolgd al platgetreden waren. Niet dus: ze zette mij met één simpele uitspraak klem. Ik beschreef het gesprek in een paar regels en mailde ze naar A. L. Snijders, een van mijn helden. Tot mijn verrassing citeerde hij het stukje in zijn volgende zkv.
O, die kleinburgerlijke dorpsteksten weer
Bedankt namens Teun, mevrouw Halsema. Bedankt namens Oscar en Marcel. Bedankt namens Gilbert, namens Thijs, Onno en Dennis, namens iedereen die het type etablissement beheert dat Amsterdam het meest kenschetst: de kroeg.
Haal dan uw kop maar eens uit het zand
Nu weer een veulentje, las ik. Een shetlandveulentje. Het arme diertje heette Olav en er is slechts een voorbeentje van hem teruggevonden. Het is me allemaal wat met die wolf.
Oost-Europese lichtvaardigheid
Het zijn vooral Roemenen, begrijp ik uit de berichten. Het zijn vooral Roemenen, Polen en andere Oost-Europeanen die het werk doen waar wij, de door en door verwende West-Europeanen, inmiddels de neus voor ophalen.
Timmermanste, heeft getimmermanst
Het is de dag na de dag van de Hemelvaart, de dag na de dag van het massale afwerpen van de coronaketenen, de dag na de dag van de volksuitbarsting van lichtzinnigheid die in IJmuiden zelfs in angstaanjagende agressie jegens boa's omsloeg.
Een internationaal corona-ontbijt
Kijk eens aan, een internationaal corona-ontbijt. Door GeenStijl gefaciliteerd, verzorgen de oude rebellen Rob Muntz en Arthur van Amerongen al wekenlang de online-show Corona Ontbijt TV. Ditmaal was ik er ook voor uitgenodigd. Onder leiding van het illustere duo namen mijn Trouw-collega Sylvian Ephimenco, Ivo Teulings, Henk Bakboord, Yesim Candan en ik het bestaan in het huidige coronatijdperk onder de loep.